Ik heb een hekel aan zondagen. Vooral tussen 11u45 en 14u30. En dan weer vanaf 18u tot ik ga slapen. De andere momenten ben ik namelijk bij Vincent. Vincent Coomans, de jongeman van mijn dromen. Want tussen 8u en 11u ontwaak ik namelijk naast hem. En tussen 14u30 en 18u hangen we lekker de bejaarden uit. Dat wil zeggen, 'n toertje doen op de vestingen en daarna ne pannenkoek gaan eten. En of ik er elke keer met volle teugen van geniet. Niet alleen van de wandeling en de zoetigheid. Vooral van de heerlijke gesprekken die we ondertussen voeren. Over hoe alles begon, onze angsten, onze dromen.
Dit zijn niet mijn beste foto's. Maar ze geven wel perfect weer hoe ik me op die momenten voel. Vrij. Zonder zorgen. Genietend. Warm. Verliefd. En eigenlijk, wat is een 'goede' foto? Een beeld met de perfecte compositie met de allernieuwste lens bewerkt in de laatst uitgebrachte Photoshop? Of een foto die met heel veel liefde genomen werd. Aan jullie de keuze...
Ik ga voor de liefde! Het tekstje is mooi! Ik zie je graag.
BeantwoordenVerwijderenx
Siel, nog nooit gedacht aan schrijven. Ik lees graag je kleine episteltjes.
BeantwoordenVerwijderenDoen!!
Nathalie
ps: je foto's zie ik natuurlijk ook graag wi ;-)
Heel mooi tekstje en leuke foto's!
BeantwoordenVerwijderenHouden zo ;)
xxx Lennie
je blog is heel leuk om te lezen :)
BeantwoordenVerwijderenZeker een foto die met passie en liefde is gemaakt! Sommige fotografen met al die nieuwe toestanden hebben dát namelijk niet en hun foto's falen.
BeantwoordenVerwijderen♥ dontlookinthecamera.blogspot.com